Lief mens,
Vandaag twee teksten die al eerder zijn gepubliceerd. Ik heb ze samengevoegd, omdat deze teksten een antwoord kunnen zijn, hoe moeilijk ook, op de gebeurtenissen van de afgelopen 2 weken.
De eerste tekst is geschreven door de Islamitische Mohamed El Bachiri. Zijn vrouw Loubna, moeder van hun twee zoontjes, overleed bij een bomaanslag. De tekst is afkomstig uit het boek ‘Een Jihad van Liefde’.
De tweede tekst is geschreven door Jan Louwris. Jan is een vaste columnist van de kracht van Liefde en schrijft vanuit de Kabbala, de mystieke kant van het Jodendom.
Het is een oproep van beide kanten, die wereldwijd gehoord mag worden!
Een jihad van liefde
Loubna, liefste,
Niets heeft nog smaak, niets heeft nog zin. Mijn dromen waren de jouwe, jouw dromen de mijne. Samen oud worden hand in hand. De kinderen zien opgroeien, in vreugde en liefde.
Dat was ons pad, beschreven door Degene die de pen van het noodlot hanteert. Dat dachten wij althans.
De kinderen
Ik heb de kinderen gezegd dat mama in de hemel was, dat slechte mensen een bom in de metro hadden gelegd, dat God haar wilde beschermen en haar daarom had meegenomen naar de hemel.Ze vinden het leven maar niks. Een mama die dag zegt, een kus geeft en naar haar werk gaat, en dan ineens: geen mama meer. Ze snappen er helemaal niks van. Ze hebben mama in de krant zien staan.
Broederschap
‘We zijn allemaal broeders’, zeg ik. ‘Is iemand die zoiets doet ook een broeder?’
‘Ja, dat is ook een broeder, maar een broeder die een verkeerd pad heeft gekozen. Als mens blijft hij je broeder, ook al heeft hij het allerergste gedaan.’Ze zijn kwaad, ze willen wraak. Ik zeg: ‘Als je iemand doodt of met geweld reageert, dan maak je dezelfde fout als hij. Dan verlaag je je tot zijn niveau. Jullie zijn beter dat dat.’
Erbij horen
Verticale liefde van de Almachtige voor zijn scheppingen; horizontale liefde die we onder de gehele mensheid moeten verspreiden. Als ik een aanhanger van een ander geloof ontmoet die zich laat leiden door liefde, heb ik het gevoel dat we dezelfde godsdienst belijden. Het komt een beetje in de buurt van een gedicht dat ik lang geleden heb gelezen. Van imam Al-Ghazali, geloof ik, de grote mysticus uit de geschiedenis van de islam: ‘Ga naar het uiterste van je godsdienst, daar zul je de godsdienst van anderen aantreffen.’
In deze tijd van globalisering is het belangrijk om je eigen cultuur en geschiedenis te kennen, maar ook die van anderen. Achter alles wat ons verdeelt en scheidt, zijn alle bewoners van deze aarde met elkaar verbonden, zwarten, blanken, joden, boeddhisten, moslims en atheïsten.
Jihad
Ik zweer dat ik dit onrecht zal beantwoorden, als eerbetoon aan wie Loubna was en voor altijd zal zijn, uit achting, bewondering en liefde voor al mijn mensenbroeders en –zusters, ongeacht hun religie, geloof, afkomst of seksuele geaardheid. In klassiek Arabisch betekent het woord jihad ‘inspanning’. De inspanning tegen jezelf, tegen je hartstochten, je driften. Een echte jihadist is iemand die niet in woede ontsteekt, ongeacht de situatie.In de beproeving die ik moet doorstaan voel ik me meer ‘jihadist’ dan de grootste strijder. Ik ben een jihadist van de liefde. Vraag me niet om te haten, nog liever zou ik sterven!
Een jihad van liefde
Mohamed El Bachiri
Opgetekend door David van Reybrouck
Uitgeverij De bezige bij
Medicijn tegen haat
Kijk om je heen en zie de haat, het is overal en vooral de hele dag op ons netvlies.
Hoe stoppen we dit? Wat is het medicijn tegen haat zonder voorwaarden?
De Kabbalah zegt: Het medicijn tegen haat is Unconditional Love. Liefde zonder voorwaarden en dat dit te bereiken is op 2 manieren.
Of we gaan door zoals we gaan en we vergelden terroristische acties met gelijkwaardige wrede acties. We beantwoorden asiel aanvragen met uitzettingen met geweld en zetten ons af tegen de komst van vluchtelingen door ze schrik aan te jagen met varkenskoppen op stokken en andere onmenselijke daden. Deze acties zullen ook weer nieuwe negatieve krachten aantrekken met als gevolg meer haat en geweld tegen het vrije westen, cumulerend tot een situatie met veel pijn en lijden die ons uiteindelijk dwingt om samen op deze mooie planeet te leven.
Of we staan op en doen dit proactief, uit onszelf. Niet omdat het moet maar omdat we onze buurman gewoon willen behandelen zoals we zelf ook behandeld willen worden. We zoeken niet constant onze comfortzone op en gebruiken ons geld niet alleen voor onszelf. We kijken proactief om ons heen, om te kijken hoe we iemand anders kunnen helpen. Stel je voor dat 6 miljard mensen dit de hele dag doen….dan wordt er automatisch gezorgd voor al onze behoeftes zonder dat we er zelf over hoeven na te denken. Ongelofelijk idee toch?
Laat je vooringenomen ideeën dat je niemand kunt vertrouwen, dat eerst anderen maar moeten veranderen en dat het kleine wat jij doet een druppel op de gloeiende plaat is, maar los. Het zijn allemaal excuses, redenen om niet in actie te komen voor een betere wereld, verzonnen door ons ego. Omdat het ego wil dat je niet in actie komt.
Het is als met een grote weegschaal met sesamzaadjes: als de weegschaal precies in balans is met 1000 kilo aan beide kanten en je gooit er 1 sesamzaadje bij aan 1 kant dan slaat de schaal door. Onze individuele goede daden zijn net als sesamzaadjes!
Elke goede daad telt en maakt het verschil in de wereld. Het kan dat ene sesamzaadje zijn dat de weegschaal naar de goede kant laat doorslaan!
Jan Louwris