Onderstaande teksten zijn afkomstig uit het boek ‘De geboorte van Christus in ons – Een moderne inwijdingsweg’ van Hans Stolp. Uitgeverij Ankh-Hermes. Het boek is onlangs opnieuw uitgegeven door uitgeverij De Heraut, onder de titel: ‘De moderne inwijdingsweg’. Met dank aan Hans Stolp, voor zijn toestemming om deze tekst te mogen plaatsen.
♥♥♥
In de voorchristelijke tijd kende men in bijna alle culturen en volken inwijdingsscholen of mysteriescholen. Op die scholen werden de leerlingen stap voor stap ingewijd in de verborgen geheimen van het leven op aarde en van de geestelijke wereld. In die tijd was die opleiding echter voorbehouden aan enkele bekwame leerlingen. Jezus heeft die oude, geheime inwijdingsweg voor iedereen toegankelijk gemaakt. Het gewone , alledaagse leven werd voortaan het lesmateriaal, dat de leerling nodig heeft om op die inwijdingsweg te vorderen.
‘Jullie zijn goden’, zei Jezus tegen zijn leerlingen. Een onthutsende uitspraak, die grensde aan godslastering, vonden zijn tijdgenoten. Want hoe durfde de Meester zijn leerlingen met God gelijk te stellen? En toch, met deze haast terloopse uitspraak bedoelt Jezus zijn leerlingen wakker te maken, bewust. Want in ieder mens is die goddelijke vonk verborgen, in ieder mens sluimert de verborgen Christus in ons.
De inwijdingsweg is een weg die beschrijft hoe wij naar dat hoge niveau toe kunnen groeien.
De inwijdingswegzelf begint met de oefening van eerbied, verwondering en respect. Leren kijken met eerbied: naar andere mensen, naar de dieren, naar de natuur. Het gaat daarbij om de grondhouding waarmee wij in het leven staan. Hoe kijk je echt naar de mensen, de dieren, de natuur om je heen? Is onze blik wérkelijk door trokken van een diepgevoelde eerbied voor alle levende wezens om je heen? Neem als voorbeeld eens heel concreet een ander mens, die je uit je omgeving kent, in gedachten. Misschien ken je die ander van je werk, misschien van een paar toevallige ontmoetingen in de buurt. Hoe kijk je naar die ander? Wie is die ander voor jou? Heb je bij die ander leren kijken tot voorbij de buitenkant, of ben je blijven steken bij de opvallende ego-trekjes die ieder mens nu eenmaal vertoont? Bijvoorbeeld dat die ander altijd kortaf is, of juist een vriendelijke indruk maakt?
Maar naast dit ‘kijken tot voorbij’ is er nog een dieper kijken, nog een dieper aanvoelen van wie de ander ten diepste is. Dát kijken, die manier van aanvoelen, weet, voelt en ziet in de ander de goddelijke levenskrachten stromen. Het ziet, hoe de ander doorstroomd wordt door God Zelf. Het ziet, dat ín de ander God Zelf voor ons staat. Wanneer we dat gaan zien, dan komen we in verbinding met de geest, of: de Geest , die zomaar oplicht in de ander en voelbaar, zichtbaar en hoorbaar wordt. Dan gaan we zien wie de ander eigenlijk is: zoveel meer dan die buitenkant, zoveel meer dan dat ego, en ook zoveel meer dan al die onverwerkte levenservaringen die we in elkaar zo dikwijls tegenkomen. Dan gaan we het goddelijke in elkaar zien. Dan gaan we zien dat wij mensen eigenlijk ‘goden’ zijn, zoals Jezus dat zelf genoemd heeft.
In de eerste stappen op de inwijdingsweg gaat het om het eigenlijke wezen van de ander te leren zien- én het ontwikkelen van een gevoeligheid voor wie wij zélf ten diepste zijn.
Hans Stolp
♥♥♥
Een oproep om in jezelf en de ander God te herkennen, maar soms is dat niet makkelijk. Onlangs voelde ik me ontzettend verdrietig, boos en in de steek gelaten in een vriendschap. Ik klaagde ‘God’ mijn nood. Het was zo oneerlijk, bijna gemeen, ik had zo mijn best gedaan en nu dit…..En opeens, als vanuit het niets, was er een stem in mijn hoofd: ‘En tóch, houd ik van hem evenveel als van jou’. Die kwam binnen en ik besefte…..ook in die ander, waar ik zo boos op was, is God! En… wat een geruststelling, ook als ik me ontzettend boos, eenzaam of verdrietig voel… er wordt van mij gehouden. Evenals van jou.
Greetje