Onderstaande column is geschreven door Greetje Veneman. Meer over Greetje lees je onder de button achtergrond.

♥♥♥

De vorige tekst, geschreven door Abdulwahid van Bommel, ging over het mooie gedicht van de soefi mysticus Rumi ‘Kijken met het oog van het Hart’. Een prachtig gedicht met meerdere lagen. De moeite waard om nog eens te lezen. Kijken met het oog van je hart, kijken vanuit Liefde, naar alles en iedereen! Wat mooi én wat een uitdaging om zo te leren zien en liefde en innerlijke vrede te  ervaren.

Maar er stond nog een intrigerende zin in het gedicht, die flink binnen kwam. ‘In de vrijvanangst oceaan ben ik als zout opgelost.’ Het raakt een diep verlangen. Als we dat toch eens zouden kunnen, zijn in de vrijvanangst oceaan! Het betekent voor mij: zijn in God/Allah/het Licht/Liefde. Maar dat lukt lang niet altijd.

Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden en die van mij is helaas dat ik snel in een angstige gedachte kan schieten. Zelfs of misschien wel juist in alledaagse dingen. Mijn innerlijke vrede, liefde en rust zijn dan ver te zoeken. Ik merk het weer tijdens mijn skivakantie. Ik doe het al jaren en elke keer schiet ik weer in de kramp.  ‘Wat … als ik nu val, een ijzig stuk tegen kom, met mijn hoofd tegen een brok ijs kom, de helling te stijl is. En nog erger, wat … als mijn kinderen… en ga zo maar door’.

Opeens schiet Rumi in mijn gedachten. ‘Wat …als ik nu ski in de vrijvanangst oceaan? Wat zal dat anders zijn, dan kan ik genieten van deze week, want het gaat al jaren goed! Natuurlijk val ik wel eens, maar ik sta ook weer op.’

Wat is dat een verschil… Elke keer weer als er een angstige gedachte komt, adem ik rustig in, doe mijn schouders naar beneden en houd mezelf voor: ’Je skiet in de vrijvanangst oceaan!’
Ik denk niet dat Rumi het gedicht hiervoor bedoeld heeft, maar het was wel echt een andere vakantie!

Volgende keer een tekst uit een prachtig boek van Willigis Jäger, met als titel, Over de liefde. Willigis is een benedictijnermonnik en zenmeester. Hij beschrijft hoe onze emoties ons kunnen belemmeren op weg naar God/het Licht/jeZelf/Liefde en geeft handvatten om te kunnen zwemmen in de vrijvanangst oceaan. Zelfs als de emoties lastiger zijn dan de simpele, maar toch zo hardnekkige angst van een skivakantie!

Ik hoop je tegen te komen in de vrijvanangst oceaan.

Namaste,
Greetje