Onderstaande teksten zijn van Willigis Jäger uit ‘Eeuwige wijsheid’, uitgeverij Asoka.
Willigis Jäger is Benedictijner monnik en zenmeester.

♥♥♥

Het volk dat in de duisternis leeft ziet een helder licht.

De mystiek van het Oosten en het Westen zijn het erover eens dat onze eerste en belangrijkste opgave is, te beseffen wie we werkelijk zijn. Als mensen bezitten we een oerweten en een vermoeden van onze ware oorsprong. Het is een herinnering aan de eenheid waar we uit voortkomen. Ons diepste innerlijk is ongeboren en onverwoestbaar. Met dit eigenlijke middelpunt van ons behoren wij mensen niet toe aan ons ik.

‘Keer om, kijk naar binnen’, zegt Jezus. Hij wilde het diepste innerlijk van de mens bereiken, omdat de mens daar werkelijk leeft. Hij zegt tegen ons: je moet wedergeboren worden en je werkelijke leven ervaren. Je bent veel meer dan je denkt te zijn. Keer om, kijk naar binnen, daar ligt nog een terra incognita, een ‘onbekend terrein’ dat je werkelijke leven is. ‘Het volk dat in de duisternis leeft, ziet een helder licht’, heet het in de bijbel. In dit licht leven wij, maar we zien het niet. We ervaren ons in de duisternis en weten niet wie we werkelijk zijn. Slechts langzaam beginnen we te begrijpen dat we pas op weg zijn naar ons ware menszijn.

Jezus heeft de mensen niet zozeer gezegd wat ze moesten doen, maar hij heeft hun gezegd wie ze zijn: het rijk Gods is in jullie, jullie zijn kinderen van God! Mens, word wat je wezenlijk bent, bedoelde hij hiermee. Eigenlijk hoeven we het niet te worden. We hoeven ons ware wezen, dat meestal toegedekt is door de dominantie van het ik, slechts te ervaren.

Hoe lichten wij de sluier op om te kunnen zien wat Jezus met het licht, met het rijk Gods bedoeld heeft? Deze sluier tussen ons gewone leven en ons diepste innerlijk, dat Jezus ‘rijk Gods’ noemt? Waarom zien we niet in dat met dit rijk Gods ons werkelijke leven bedoeld is – ons normale leven hier op aarde, dat zich als rijk Gods openbaart? Dit rijk Gods, het licht, ons ware leven is niets verhevens. In werkelijkheid zijn we niet gescheiden. De sluier van ons ik spiegelt ons slechts een scheiding voor. Het rijk Gods is dat wat zich elk ogenblik van ons dagelijks leven tot uitdrukking brengt. De goddelijke oergrond, ons ware wezen, wil in ons mensen meer en meer doorbreken. Wij zijn goddelijk leven dat deze ervaring opdoet. Wie zichzelf vanuit zijn ware wezen ziet, herkent zijn ‘deelname aan het goddelijke’. We zijn nooit buiten de goddelijke stroom. We zijn niet-materieel bewustzijn dat tijdelijk een menselijke ervaring heeft. We zijn goddelijk leven dat mens geworden is. We zijn – zoals Jezus – een incarnatie van de goddelijke oergrond.

♥♥♥

Namaste,
Greetje