Vandaag een tekst van Willigis Jäger, uit zijn boek ‘Over de Liefde’ uitgeverij Asoka.

Liefde en vrede de wereld in sturen

We weten tegenwoordig dat in het transpersoonlijke domein een krachtig energieveld bestaat. De mystieke tradities werken er al duizenden jaren mee, en de moderne wetenschappen bevestigen het bestaan ervan. Het zogenoemde chanten en het zingen van heilige teksten vormt een bestanddeel van alle mystieke tradities. In het Jezus-gebed wordt de naam van Jezus voortdurend herhaald, in het soefisme wordt het Allah-hu met iedere ademtocht gereciteerd; het hindoeïsme en boeddhisme kennen de heilige lettergreep OM, het Tibetaanse boeddhisme de mantra om mani padne hung als uitdrukking van diep mededogen. De kracht van heilige klanken kan onszelf en anderen in moeilijke uren en situaties bijstaan. Wanneer het ons niet mogelijk lijkt fysiek in een toestand of een situatie in te grijpen, omdat het gebeuren ver van onze invloedssfeer plaatsvindt, kunnen we ons mededogen en onze liefde bewust naar deze plaatsen toezenden. Want in dit universum is alles voorbij tijd en ruimte met elkaar verbonden.

In onze Agape-vieringen chanten we vaak samen de joods-christelijke vredesgroet shalom en de islamitische vredesgroet salam en sturen hierbij onze liefde en ons mededogen naar de oorlogs- en crisisgebieden van het Midden-Oosten. Hierbij leggen we onze handen geopend op onze knieën in een gebaar van geven en nemen. We kunnen deze vredeswoorden ook in onze stille meditatie gebruiken. Hierbij verbinden we deze klanken met onze adem, reciteren stil bij het inademen sha- en bij het uitademen –lom, bij de volgende inademing sa– en de uitademing –lam en herhalen dit tot het einde van de meditatie. Wie langere tijd met deze vredesklanken mediteert, voelt hoe de vrede zich in zijn eigen hart uitbreidt. Van hieruit kunnen we de vrede en onze liefde sturen naar de mensen en de plaatsen in de wereld die vrede nodig hebben.

♥♥♥

De boeken van Willigis Jäger spreken me erg aan. Onder andere door de verbindingen die hij legt tussen de verschillende religies. Maar ook door zijn voelbare liefde voor alles en iedereen. Zo ook in deze tekst. Daarnaast staat er in die tekst een prachtige zin, waar ik in eerste instantie zomaar over heen las.  Wie langere tijd met deze vredesklanken mediteert, voelt hoe de vrede zich in zijn eigen hart uitbreidt.

Het gaat hier om iets essentieels. Met regelmaat zeg ik het in mijn praktijk, als ik mensen begeleid, ‘Je kunt niet geven wat je niet hebt’. Het lijkt bijna Cruijffiaans taalgebruik en in materieel opzicht volkomen duidelijk. Maar op immaterieel  gebied kunnen we er nogal eens aan voorbij gaan.

Het mooie van deze meditatie is, dat geven en ontvangen één zijn. Want dán, als ik zelf liefde en vrede in mijn eigen hart kan ervaren, hoe moeilijk soms ook, kan ik, kunnen wij, vrede en liefde doorgeven.

Namaste,
Greetje