Bovenstaand een prachtige illustratie uit een heel bijzonder boek; De jongen, de mol, de vos en het paard van Charlie Mackesy, uitgeverij Kok Boekencentrum.

Het doet me denken aan een  prachtig fragment uit het boek; Wat rest is Liefde, van Rupert Spira, (uitgeverij Samsara) wat me de adem benam, omdat ik mezelf zolang vereenzelvigd heb (en nog vaak doe) met ‘ik’.
Ik heb een klein stukje eruit samengevat voor je.

♥♥♥

Bij onze gebruikelijke manier van kijken wordt aangenomen dat onze ervaring uit twee wezenlijke elementen bestaat:
1) een subject – het lichaam-geest-mechanisme (dat waar we gewoonlijk ‘ik’ tegen zeggen),
2) een object – dingen, anderen en de wereld.
Je kunt dit Conventionele Dualiteit noemen, waarin altijd een subject-object relatie is ingebouwd. Bij Conventionele Dualiteit wordt ervan uitgegaan dat het lichaam-geest-mechanisme (‘ik’) in verbinding staat met andere dingen, anderen en de wereld – de ervaringsobjecten – door kennen, voelen of waarnemen. In die zin wordt er van uitgegaan dat het lichaam-geest-mechanisme zich bewust is. En dat ‘dingen, anderen en de wereld’ is waar ‘ik’ (het lichaam-geest-mechanisme), me bewust van ben. Op deze overtuiging is de wereldcultuur gebaseerd.

Als eerste stap naar inzicht in de ware aard van onze ervaring, wijst de leer der non-dualiteit ons erop dat het niet ‘ik’, het lichaam-geest-mechanisme, is dat zich bewust is van dingen, anderen en de wereld, maar dat ‘Ik’, Bewustzijn, zich bewust is van lichaam en geest, alsmede van de dingen, anderen en de wereld.

♥♥♥

Héél kort samengevat, we zijn niet dat waar we altijd ‘ik’ tegen zeggen. Misschien is ‘ik’ wel het meest verkeerd gebruikte woord in onze taal. We zijn Dát waar ‘ik’, de wereld en de dingen in verschijnen… En Dat heeft verschillende namen gekregen als non-duaal Bewustzijn, het Ene, Brachman, God, Universum, enz.

Om weer terug te komen op de prachtige illustratie, we zijn niet de jongen, de mol, de vos of het paard, die de wolk en de lucht zien. Ook zijn we niet de donkere wolk. We zijn de blauwe Lucht waarin alles verschijnt, als Zichzelf!

Er staat niet voor niets in de bovenstaande tekst, dat dit inzicht een eerste stap is. Meestal volgt er dan een (lang) traject van onderzoek en integratie van de nieuwe inzichten, terugval en geen enkele garantie, en toch… alle moeite waard om mee bezig te zijn. Liefde in uitvoering, zullen we maar zeggen.

Namaste,
Greetje