Lief mens,

Soms overkomt je opeens iets wonderlijks. Het overkwam mij toen ik in de galerie van Ton Schulten in Ootmarsum liep. Ik was er met mijn moeder omdat ze aangegeven had dat ze de galerie zo mooi vond en er graag nog eens naar toe wilde. Toen we er naar binnen liepen was mijn eerste reactie: ‘Je hebt gelijk, wat een prachtige schilderijen’, maar toen ik de schilderijen op me in liet werken, werd ik ongelooflijk geraakt door de schoonheid en het licht in de schilderijen. Het was er niet één, maar uit alle schilderijen sprong het licht naar voren.  Het was bijna duizelingwekkend. En opeens wist ik het met een ongelooflijke zekerheid, deze man heeft het Licht gezien en probeert dit te laten zien in zijn schilderijen. Of misschien nog beter gezegd, hij probeert ons het Licht te laten zien door zijn schilderijen. De tranen schoten in mijn ogen.

Ik heb in de galerie een boek over hem gekocht en las daar wat ik had aangevoeld. Ton Schulten was in 1991 op Tenerife betrokken bij een zeer ernstig auto-ongeluk waarbij hij in coma raakte. Tijdens een bijna-dood ervaring kreeg hij muziek en kleuren visioenen en sindsdien zijn zijn schilderijen vervuld van dit Licht.

Voor mij heeft dit schilderij te maken met kijken met ogen van de ziel. De zijkanten die ook al zo  prachtig zijn, staan voor mij symbool voor het kijken met je gewone ogen of kijken vanuit het hart. God is zichtbaar in alles.

Maar het middendeel van het schilderij helpt me te herinneren wie ik werkelijk ben. Het is alsof ik daar kijk met ogen van de Ziel, hier is alles in God. Alsof God in de spiegel kijkt en zichzelf  weerspiegeld ziet als de wereld, God ís de wereld en de wereld is God…
Er is alleen maar Eén Licht waar alles een weerspiegeling van is.

Namaskara,
Greetje