Lief mens,

Vandaag een tekst van Eckhart Tolle uit ‘Een nieuwe aarde’. De tekst gaat over het ego.

In de oosterse filosofie wordt ego gezien als een samenstelling van gedachten, emoties, gevoelens en ervaringen, die komen en gaan. In het westen echter, wordt ego/je persoonlijkheid gezien als dat wat je bent. Dat wat je moet beschermen, koesteren, versterken of juist verminderen.
(Schrik niet, zelfs het kleine kindje in je, waarvan vaak aangeraden wordt om te koesteren, is uiteindelijk ego.)
Kortom er is altijd werk aan de winkel voor het ego. Het moet beter en anders.

Maar, laat Eckhart zien in zijn boek; Ego is je ‘dienstfiets’. Je hebt het nodig om je te bewegen door het leven, maar het is niet wat je bent! Je identificatie klopt niet!

Maar wie/wat zit er dan op die fiets? Om dat te weten te komen, mag je juist voorbij de verhalen van je persoonlijkheid gaan. En dat vraagt moed, omdat houvasten verdwijnen.

In zijn boek ‘Een nieuwe aarde’ geeft Eckhart aanwijzingen over het voorbij gaan aan je ego. Mocht de tekst iets in je wakker roepen, a.s. dinsdagavond start een boekbespreking over dit boek in Vlissingen.

We gaan het boek niet alleen lezen en bespreken, maar doen ook oefeningen/meditaties om op het spoor te komen van wat Eckhart Tolle bedoelt.

Meer info: https://praktijkahava.nl/boekbespreking/  

∞∞∞

Ego, identificatie en standpunten

Feiten bestaan ongetwijfeld. Als je zegt: ‘Licht plant zich sneller voort dan geluid’ en iemand anders zegt dat het omgekeerde waar is, heb je duidelijk gelijk en heeft de ander ongelijk. De eenvoudige waarneming dat de bliksemflits voorafgaat aan de donder kan dat bevestigen. Dus je hebt niet alleen gelijk, je weet ook dat je gelijk hebt. Is het ego daarbij betrokken? Dat kan, maar het hoeft niet. Als je eenvoudig zegt wat naar je beste weten de waarheid is, speelt het ego er helemaal geen rol in, omdat er geen identificatie is. Identificatie met wat? Met een mentaal standpunt.
 

Maar zo’n identificatie kan gemakkelijk naar binnen sluipen. Als je jezelf hoort zeggen: ‘Geloof me, ik weet het’, of: ‘Waarom geloof je me nooit?’, is het ego al naar binnen geslopen. Het verbergt zich in het woordje ‘me’. Een eenvoudige uitspraak: ‘Licht plant zich sneller voort dan geluid’ staat, hoewel hij waar is, nu in dienst van een illusie, het ego. Hij is vervuild met een onwaar besef van ‘ik’, hij is persoonlijk geworden, in een mentaal standpunt veranderd. Het ‘ik’ voelt zich verzwakt of beledigd omdat iemand niet gelooft wat ‘ik’ zeg.

Het ego vat alles persoonlijk op. Vervolgens komt er een emotie op, een verdedigende houding, misschien zelfs agressie. Ben je de waarheid aan het verdedigen? Nee, de waarheid heeft in geen geval verdediging nodig. Licht of geluid geeft niet om wat jij of iemand anders denkt. Je verdedigt jezelf, of beter gezegd de illusie van jezelf, het door het verstand gemaakte surrogaat. Het zou zelfs nog beter zijn om te zeggen dat de illusie zichzelf verdedigt. Als zelfs de eenvoudige en rechtlijnige wereld van de feiten zich kan lenen tot egoïsche verdraaiing en illusie, hoeveel te meer dan de minder concrete wereld van de meningen, gezichtspunten en oordelen, die stuk voor stuk gedachtevormen zijn waaraan gemakkelijk een besef van ‘ik’ kan worden verleend.
 

Elk ego verwart meningen en gezichtspunten met feiten. Bovendien kan het geen verschil zien tussen een gebeurtenis en zijn reactie op die gebeurtenis. Elk ego is een meester in selectief waarnemen en onzuiver interpreteren. Alleen door bewustzijn – niet door denken – kun je verschil zien tussen feit en mening. Alleen door bewustzijn ben je in staat te zien: dat is de situatie en er is woede die ik erover voel, en dan besef je dat er andere manieren zijn om met de situatie om te gaan, andere manier om haar te zien en aan te pakken. Alleen door bewustzijn kun je de situatie of persoon in zijn geheel overzien in plaats van een beperkt gezichtspunt in te nemen.

Eckhart Tolle – Een nieuwe aarde – Uitgeverij Ankh Hermes