Lief mens, in de onderstaande tekst gebruik ik het woord ‘Veld’, maar dit woord verwijst naar iets waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Voel je vrij om het te vervangen door een woord dat bij jou past, zoals het Al, goddelijk of God of non-duaal Bewustzijn.
Schoonheid en Liefde
De laatste dagen moet ik vaak denken aan een zinnetje dat in verschillende boeken die ik lees steeds voorbij komt. ‘Het ervaren van schoonheid en liefde zijn verwijzingen en spiegels, ze herinneren je aan, en spiegelen dát, wat je zelf ten diepste bent.’
Ik moet eraan denken als ik terug fiets na een bezoekje aan ons jongste kleinkindje dat afgelopen zondag geboren is. Dochter en schoonzoon hebben me uitgenodigd om elke dag even langs te komen. Van deze uitnodiging maak ik dankbaar gebruik. Elke dag zit ik vaak wel langer dan een uur met kleindochter op de bank te genieten van dat wonderlijk mooie gezichtje. Ik voel me opgenomen in een ‘Veld’ van onvoorwaardelijke liefde en fiets als gedragen op vleugels terug naar huis. En onderweg merk ik vol vreugde; in en als dat ‘Veld’ houd ik onvoorwaardelijk van alles en iedereen die ik tegen kom….
Ik herken het ‘Veld’ steeds vaker, zo ook 4 weken terug toen ik een zwerver ontmoette bij de Mac waar we met kinderen en kleinkinderen zaten te eten. Onvoorwaardelijke liefde overviel me toen ik naar hem keek en ik kon niets anders dan respectvol mijn brood met hem delen. Niet omdat ik iets goeds wilde doen. Daar had het absoluut niets mee te maken. IK verlangde en wilde niets liever dan het brood met hem delen, omdat zijn honger mijn honger was.
In datzelfde ‘Veld’ zou ik als ik Poetin ontmoette willen zeggen: Mag ik je omarmen, en zou je me willen vertellen over de pijn en ervaringen die je hebt gehad en van waaruit je handelt, want jouw pijn is mijn pijn. Ik wil naar je luisteren. En héél, héél misschien kunnen we dan samen iets dieper kijken en dat ‘Veld’ ontdekken waarin jouw en mijn pijn verschijnt……Want dat ‘Veld’ waarin alle emoties, gedachten, pijn en ervaringen verschijnen, is onvoorwaardelijk Liefdevol. Het weigert niets en is Dat wat we ten diepste zelf zijn.
Steeds vaker kan ik in diepe dankbaarheid ervaren dat ik ten diepste dat ‘Veld’ ben. Het is wonderlijk en mooi. Soms kan ik vandaaruit handelen en soms vergeet ik het. Maar dat maakt niet uit, al doende leer ik met vallen en opstaan. Ik vind het nog wel eens lastig als het vergeten ben, maar ook daarin mag ik leren, het maakt voor het ‘Veld’ van onvoorwaardelijke Liefde – Dat wat iedereen en alles ten diepste is – niets uit…
Lief mens, laten we elkaar dáár ontmoeten, in en als het ‘Veld’ van onvoorwaardelijke Liefde.
Namaste, Greetje